5 خوراکی برای درمان گرفتگی عضلات

آیا برای‌تان پیش آمده که عضلات‌تان ناگهان منقبض شوند و درد زیادی را تحمل کنید؟ این انقباضات دردناک، گرفتگی عضلانی یا اسپاسم عضلانی نامیده می‌شوند و اصلا هم شوخی بردار نیستند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آیا برای‌تان پیش آمده که عضلات‌تان ناگهان منقبض شوند و درد زیادی را تحمل کنید؟ این انقباضات دردناک، گرفتگی عضلانی یا اسپاسم عضلانی نامیده می‌شوند و اصلا هم شوخی بردار نیستند. گرفتگی عضلانی می‌توانند در گروههای گوناگون عضلانی روی بدهد، مثلا بخش‌هایی از پا مانند پشت ساق پا، پشت یا جلوی ران، دیواره‌ی شکمی، بازوها، دست‌ها و حتی گردن.

یک انقباض دردناک عضلانی می‌تواند به علت‌ها مختلفی بوجود بیاید. برخی از شایع‌ترین علت‌ها شامل استفاده‌ی بیش از حد از عضلات، آسیب‌های عضلانی، دهیدراته شدن، جریان خون ضعیف و داروها یا بیماری‌هایی خاص مانند فشردگی عصب نخاعی، اعتیاد به الکل، بارداری، نارسایی کلیوی و کم کاری تیروئید می‌شود. معمولا کمبودهای غذایی نیز می‌توانند باعث اسپاسم‌های عضلانی بشوند. پایین بودن سطح یک سری از مواد معدنی و ویتامین‌ها نیز می‌تواند موجب شود عده‌ای بیشتر دچار گرفتگی‌های عضلانی شوند.

شما باید به پزشک مراجعه کنید و سطح ویتامین‌ها و مواد معدنی بدن‌ را با آزمایش چک کنید. اگر کمبودی داشتید، با مراقبت و رعایت توصیه‌های پزشک می‌توانید کمبود را برطرف کرده تا گرفتگی عضلانی‌تان تدریجا خود به خود درمان شود.

گرفتگی عضلانی و منیزیم

پایین بودن سطح منیزیم در بدن می‌تواند منجر به گرفتگی‌های مداوم عضلانی شود. منیزیم برای عملکرد طبیعی عصب و عضله اهمیت دارد و بازجذب کلسیم را تقویت می‌کند، که برای حفظ عضلات قوی و پیشگیری از اسپاسم مهم است. ضمنا منیزیم، جذب پتاسیم را هم افزایش می‌دهد که آن هم برای عملکرد مناسب عضله ضروری است. اگر کمبود منیزیم دارید سعی کنید با رژیم غذایی سالم، مقدار منیزیم مورد نیاز بدن‌تان را تامین کنید. برخی از بهترین منابع غذایی منیزیم شامل بادام، آوکادو، موز، لوبیا، تخم کدو حلوایی، توفو، شیر سویا، پسته، گردو، سیب زمینی با پوست، ماست، شیره‌ی چغندر، غلات کامل و سبزیجات برگدار می‌شود.

مهم است که رژیم غذایی‌تان چربی زیاد نداشته باشد چون می‌تواند توانایی بدن برای جذب منیزیم را کاهش بدهد. علاوه بر تغذیه، وان نمک اپسوم دو بار در هفته نیز می‌تواند به حفظ سطح طبیعی منیزیم در بدن کمک کند. اگر می‌خواهید مکمل منیزیم مصرف کنید، همیشه اول با پزشک مشورت کنید.

گرفتگی عضلانی و پتاسیم

پایین بودن سطح پتاسیم در بدن می‌تواند علت ممکن دیگری برای اسپاسم عضلانی باشد چون عضله را ضعیف و خسته می‌کند. پتاسیم برای سلامت عضلات مهم است و همراه با سدیم می‌تواند شارژ الکتریکی سلول‌های‌تان را حفظ کند؛ چیزی که برای کنترل انقباضات و عملکرد عضلات مهم است. ضمنا پتاسیم به جذب کلسیم و منیزم نیز کمک می‌کند. از رژیم‌های غذایی پرنمک پرهیز کنید چون می‌توانند تعادل سدیم – پتاسیم را در بدن بهم زده و منجر به پایین آمدن سطح پتاسیم نسبت به سدیم شوند.

برای حفظ سطح متعادلی از پتاسیم در بدن، غذاهایی چون موز، آوکادو، توت فرنگی، پرتقال، انبه، کیوی، زردآلو، خرما، هویج، سیب زمینی شیرین، اسفناج، بروکلی، فلفل قرمز، ساردین و سالمون مصرف کنید. اگر می‌خواهید از مکمل پتاسیم استفاده کنید، ابتدا با پزشک مشورت کنید.

گرفتگی‌های عضلانی و کلسیم

بین سلامت عضلات و دریافت کلسیم، ارتباط مستقمی وجود دارد. کلسیم، الکترولیتی است که در عملکرد عصب‌ها و انقباضات عضلانی و ریلکس کردن آنها نقش دارد. بنابراین کمبود کلسیم می‌تواند باعث شود عضلات شما بعد از انقباض، شل نشوند و اصطلاحا بگیرند.

ضمنا، کمبود کلسیم در بدن باعث می‌شود سلول‌های عصبی بینهایت حساس شده و گرفتگی و درد ناگهانی عضلات بوجود بیاید. برای دریافت کلسیم کافی، غذاهایی چون شیر کم چرب یا بدون چربی، محصولات لبنی، سبزیجات برگدار تیره، غلات غنی شده، مرکبات، شیره‌ی چغندر و محصولات سویا بیشتر مصرف کنید. اگر قصد دارید مکمل کلسیم مصرف کنید حتما با پزشک مصرف کنید تا او دوز مناسب شما را تجویز کند.

گرفتگی‌های عضله و سدیم

هر چند غذاهای کم نمک برای سلامتی بهترند، اما مصرف بسیار کم سدیم هم می‌تواند دلیل پنهان گرفتگی‌های مکرر عضلانی‌تان باشد. سدیم برای سلامت عضله ضروری است و همراه با الکترولیت‌های پتاسیم، منیزیم و کلسیم برای پیام رسانی مناسب عصبی و عملکرد عضلات کار می‌کند. اگر سطح سدیم بدن‌تان به دلیل دهیدراته شدن یا تعریق زیاد افت کند، گرفتگی عضلانی اصلا اتفاق عجیبی نخواهد بود. اگر در هوای گرم ورزش‌های سنگین انجام دهید یا زیاد عرق کنید، نیاز دارید سدیم از دست رفته را با تغذیه‌ی مناسب به بدن‌تان برگردانید.

هشدار: افرادی که فشار خون بالا، دیابت یا مشکلات مزمن کلیوی دارند باید از مصرف نمک اضافی خودداری کنند.

گرفتگی عضله و ویتامین D

ویتامین D هم بری سلامت استخوان‌ها مهم است و هم برای سلامت عضلات. اگر سطح ویتامین D بدن‌تان پایین باشد، بیشتر مستعد اسپاسم‌های عضلانی هستید.

ویتامین D برای جذب مناسب کلسیم لازم است، ضمنا پایین بودن میزان ویتامین D در بدن موجب تعریق زیاد می‌شود که می‌تواند مواد معدنی مهمی چون پتاسیم و سدیم را در بدن تحلیل ببرد. مطالعه‌ای در سال 2015 نشان داد تامین ویتامین D لازم در بدن می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر سلامت عضلات و استخوان‌ها داشته باشد. می‌توانید با قراردادن پوست‌ بدن‌تان در معرض آفتاب صبحگاهی به مدت 10 تا 15 دقیقه، به بدن‌تان در ساختن ویتامین D کمک کنید. همچنین برخی از منابع غذایی ویتامین D شامل شیر غنی شده، ماهی، روغن ماهی، زرده تخم مرغ و غلات غنی شده می‌شود. حتما قبل از مصرف مکمل ویتامین D با پزشک مشورت کنید.

نکاتی برای پیشگیری از گرفتگی عضلانی

مرتبا ورزش کنید تا سالم و متناسب بمانید. افرادی که اندام متناسب‌تری دارند و از فیتنس خوبی برخوردارند، کمتر دچار اسپاسم می‌شوند.

هر روز تمرینات کششی انجام دهید، مخصوصا برای عضلاتی که مستعد گرفتگی هستند.

آب کافی بنوشید تا بدن‌تان دهیدراته نشود و عدم تعادل الکترولیت‌ها بوجود نیاید. حتما قبل، حین و بعد از ورزش یا فعالیت شدید بدنی آب بنوشید.

رژیم غذایی کم چرب در پیش بگیرید تا جریان خون ضعیف نداشته باشید و دچار گرفتگی عضلانی نشوید.

در شرایط آب و هوایی گرم و مرطوب، ورزش سنگین انجام ندهید تا زیاد عرق نکنید.

شب‌ها لباس راحت و گشاد بپوشید تا دچار اسپاسم‌های عضلانی شبانه‌ی پاها نشوید.

 

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

پیشگیری و جلوگیری از دیسک کمر

 

راهکاری جلوگیری از بروز دیسک کمر 

 
 یک جراح مغز و اعصاب گفت: ورزش منظم مانند ورزش‌های صبحگاهی، پیاده‌روی و شنا در جلوگیری از بروز دیسک کمر مناسب است؛ چرا که این ورزش‌ها به تقویت عضلات کمر و پشت کمک می‌کند.
ایسنا: دکتر تورج یزدی با بیان این که 80 درصد افراد در زندگی خود دچار کمر درد می‌شوند، اظهار کرد: در هر لحظه از زمان حدود 20 درصد افراد کمر درد دارند که مبین شیوع این عارضه بسیار بالا است.

وی با اشاره به این که شایع‌ترین علت قابل تشخیص کمر درد دیسک کمر است، گفت:‌ کمردرد شایع‌ترین شکایات بیمارانی است که در امریکا به پزشک مراجعه می‌کنند و به عبارتی ششمین عامل روز تخت بیمارستانی کمر درد محسوب می‌شود.

وی کمر درد را گران‌ترین بیماری افراد بالغ عنوان کرد و افزود: این بیماری زیان اقتصادی بسیاری اعم از دست دادن ساعات کاری و غیره را برای فرد به ارمغان می‌آورد.

دکتر یزدی با بیان اینکه علت‌های متفاوتی برای کمر درد وجود دارد، خاطرنشان کرد: این علل ممکن است خارج از ستون فقرات و حتی علت‌هایی باشد که منشا ستون فقرات و شامل صدمات استخوانی و تومورها باشند.

وی تصریح کرد: ستون فقرات از یک سری مهره‌ها تشکیل شده است که از نظر آناتومیک شامل 3 قسمت مهره‌های گردنی (7 مهره)، مهره‌های پشت (12 مهره) و 5 مهره کمر می‌باشد.

عضو هیات علمی‌دانشگاه علوم پزشکی یزد یادآور شد: ‌از آنجا که مهره‌های گردن و کمر بیشترین حرکت را دارند بنابراین به صورت خود به خودی گردن و کمر عمده‌ترین دیسک‌ها را تشکیل می‌دهند و در 2 مهره پایین کمر و 3 مهره گردن که بیشترین حرکت را دارند صدمه بیشتری به آنها وارد می‌شود.

وی متذکر شد: یک دیسک دارای یک قسمت بیرونی شامل الیاف فیبروز و یک هسته ژلاتینی مرکزی است که این هسته ژلاتینی خاصیت خون رسانی در بالغین را ندارد و با افزایش سن، آب داخل آن کم می‌شود و در نتیجه در MRI رنگ دیسک را سیاه‌تر نشان می‌دهد. این عارضه کاملا طبیعی بوده و در اثر افزایش سن به این شکل در آمده است که هیچ جای نگرانی نیست؛ چرا که بعضا برخی براین باورند که این رنگ سیاه دیسک خطرناک بوده و باید سریعا عمل جراحی بر روی آن صورت گیرد.

دکتر یزدی ضمن اشاره به وظیفه دیسک گفت: دیسک بصورت بالشتک بین دو مهره عمل می‌کند و ضربات وارده را با حالتی بالشتکی که دارد بین ستون فقرات پخش می‌کند بنابراین هر چه درتعادل دیسک اختلال بوجود آید و به قسمت ژلاتینی فشار وارد شود باعث می‌شود الیاف نتوانند هسته ژلاتینی را در خود نگه دارند و در نتیجه دیسک به سمت بیرون برجسته می‌شود. در نهایت بیماران بطور طبیعی با علامت دردهای تیر کشنده از ناحیه کمر به سمت لگن، پا و اندام تحتانی به پزشک مراجعه می‌کنند. این درد از نظر پزشکی درد مکانیکال بوده که در زمان خوابیدن، راه رفتن و ایستادن بروز می‌کند.

وی گفت: فشاری که هنگام نشستن به کمر وارد می‌شود برابر فشاری است که هنگام ایستادن به مهره‌های کمر وارد می‌شود.

دکتر یزدی یادآور شد: از آنجا که درد دیسک کمر درد مطلقی نیست بنابراین در اکثر موارد در بیماران اختلال حس در پا ایجاد می‌شود و بیماران از سوزن سوزن، گزگز، مور مور و سرمای غیرعادی در پا شکایت دارند.

وی اضافه کرد:‌ این بیماران به لحاظ کاهش قدرت پا و اختلال حس پا نمی‌توانند در قسمت مچ پا به سمت بالا حرکت کرده لذا توصیه می‌شود به محض مشاهده اختلال در قدرت پا به پزشک مراجعه نمایند؛ چرا که این علامت خطرناکی است و باید کمتر از 24 ساعت عمل جراحی صورت گیرد که درغیر این صورت بیمار بهبود نمی‌یابد.

وی استراحت را اولین گام در درمان دیسک کمر عنوان کرد و افزود: این بیماران باید چند روز به صورت مطلق همراه با مصرف دارواستراحت کنند.

وی توصیه کرد: بعضا بیماران به منظور درمان از مصرف داروهای مسکن و ضد التهاب اجتناب می‌کنند در حالی که باید جهت کاهش دردهای عصبی و بهبودی سریع‌تر و کامل‌تر از این داروها استفاده شود.

این متخصص بهبود نیافتن دیسک با استراحت، شروع شدن کمر درد بلافاصله با آغاز فعالیت روزانه پس از استراحت،‌ اختلال در حرکت پا و قدرت عضلانی اندام تحتانی را از موارد نیازمند عمل جراحی عنوان کرد.

وی یادآور شد:‌ بعضا گاهی دیسک‌ها به جای بیرون زدگی جانبی به سمت مرکز زده شده و سبب فشار به نخاع می‌شود که می‌تواند بدترین عوارض را که باعث عدم کنترل ادرار و مدفوع می‌شود را در پی داشته باشد در نتیجه این عارضه اورژانسی بوده و باید سریعا تحت عمل جراحی صورت گیرد.

وی MRI را بهترین وسیله تشخیص دیسک عنوان کرد و گفت: از آنجا که MRI برای بیماران پرهزینه است بنابراین کمتر برای بیماران تجویز می‌شود.

وی درباره جایگزینی دیسک پس از خارج کردن آن اظهار کرد: در دیسک‌های گردن سابقا قسمتی از استخوان لگن قرار داده می‌شد اما در حال حاضر مواد مصنوعی جایگزین دیسک می‌شود. از سوی دیگر، در دیسک کمر بطور معمول این کار انجام نمی‌شود چرا که تمام دیسک کمر تخلیه نمی‌شود و مهمتر آن که تخلیه تمام دیسک لازم نیست.

وی استعمال سیگار و برخی مشاغل را از عوامل تاثیر گذار در بروز دیسک دانست و توصیه کرد: ورزش مرتب و منظم مانند ورزش‌های صبحگاهی، پیاده روی و شنا در جلوگیری از بروز دیسک کمر مناسب است؛ چرا که این ورزشها به تقویت عضلات کمر و پشت کمک می‌کند.

وی استفاده از صندلی مناسب در محیط کار و استفاده صحیح هنگام بلند کردن اجسام سنگین را از توصیه‌های بهداشتی به منظور کاهش بروز دیسک کمر برشمرد.

این جراح مغز و اعصاب در پایان با بیان این که دیسک‌ بیشتر در دهه چهل زندگی بروز می‌کند، گفت: ‌مردان به لحاظ فشارهای بدنی بیشتر در معرض خطر دیسک کمر قرار دارند، بنابراین باید توصیه‌های بهداشتی را مد نظر قرار دهند. 

داروهای ضد افسردگی چه نوع داروهایی هستند؟
داروهای ضد افسردگی ، گروهی از داروها هستند که برای درمان بیماران افسرده مورد استفاده قرار می گیرند به طوری که  وضعیت روحی بیشتر بیماران افسرده با استفاده از این داروها  بسیار بهتر شده است.

عملکرد داروهای ضد افسردگی به چه صورت است؟
این گروه از داروها برخی ازمواد شیمیایی را در مغز کاهش می دهند. این مواد شیمیایی تحت عنوان نرو ترانسمیترneuro transmitters خوانده می شود. برای عملکرد طبیعی ، مغز به این نرو ترانسمیترها نیاز دارد. داروهای ضد افسردگی با قرار دادن این نرو ترانسمیترها ( مواد شیمیایی طبیعی ) در دسترس مغز،  به بیماران افسرده کمک زیادی می کنند.
آیا داروهای ضد افسردگی عوارضی جانبی نیز دارند؟
همانند سایر داروها، داروهای ضد افسردگی ممکن است عوارضی جانبی را در فرد مصرف کننده ایجاد کنند. البته کلیه افراد مصرف  کننده به این عوارض جانبی مبتلا  نمی شوند. هر نوع عارضه جانبی که فرد ، به آن مبتلا می شود بستگی به داروی انتخابی پزشک  برای فرد افسرده  دارد.
چند نوع داروی ضد افسردگی وجود دارد؟
امروزه انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی ساخته شده است، معمولی ترین گروه های دارویی عبارت اند از:
1- داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای

2- داروهایی که به طور انتخابی مهار کننده های سرتونینی را تحریک می کنند یا SSRIS

3- مهار کننده های مونوآمینواکسید ازMAOIS

4- سایر گروه های دارویی.

داروهای سه حلقه ای جهت درمان طولانی مدت افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد. از داروهای این گروه می توان به داروی آمی تریپتیلینAmitriptyline ( با نام تجاری الاویلElavil ) ؛ دیسیپرامین Desipramine ( با نام تجاری نووپرآمینNovopramine) ؛ ایمی پرامینImipramine ( با نام تجاری جانیمین ، توفرانیلJanimine / Tofranil) و نورتریپتیلینNortriptyline ( با نام تجاری پاملور،Pamelor ) اشاره کرد.

 

معمولترین عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی عبارت اند از
: خشکی دهان ، تاری دید ، یبوست ، مشکلاتی در ادرار کردن، آب سیاه چشم، اغتشاش فکری و خستگی. این گروه از داروها علاوه بر عوارض قلبی  می توانند بر رویف شارخون و تعداد ضربان های قلب  اثر بگذارند.
گروه جدیدی از داروهای ضد افسردگی ، داروهایی همانند: فلوکستینFluoxetine ( نام تجاری:Prozac )، پاروکستین Paroxetine ( با نام تجاری : Pxil) و سرترالین Sertraline( با نام تجاری:Zolof ) هستند.

کلیه این داروها ( منظور گروه جدید داروها) تحت عنوان گروهSSRIS نامیده می شوند. عوارض جانبی داروهای این گروه از داروهای سه حلقه ای کمتراست. تعدادی از عوارض جانبی که به وسیله داروهای گروهSSRIS ایجاد می شوند عبارت اند از:

کاهش اشتها، تهوع، عصبانیت ، بی خوابی ، سردرد و مشکلاتی در رفتار جنسی. افرادی که داروی فلوکستین  (Fluxetine ) را مصرف می کنند، ممکن است علاوه بر عوارض فوق ، احساس ناتوانی و خستگی شدید ، به طوری که قدرت برخاستن از جا را نداشته باشند، ذکر کنند.

بیمارانی که داروی پاروکستین  (Paroxetine ) برایشان تجویز شده ممکن است از عوارضی مثل خشکی دهان و احساس خستگی شکایت داشته باشند و بیماران مصرف کننده سرترالین (Sertraline) نیز علاوه بر عوارض جانبی عمومی وابسته به داروهای گروهSSRIS  ممکن است از اسهال شاکی باشند.

از گروه دارویی شماره 4 و یا گروه سایر داروهای ضد افسردگی، می توان به داروهای زیراشاره کرد:
1- داروی ونلافاکسینVenlafaxine ( با نام تجاری: Effexor ) که عوارض جانبی زیر را دربیماران مصرف کننده این دارو ایجاد می کند.این عوارض عبارت اند از:تهوع ، کاهش اشتها ، هیجان و اضطراب، سردرد، بی خوابی و خستگی. سایر عوارض جانبی که به نسبت عوارض فوق کمتر معمول هستند، عبارت اند از:
خشکی دهان، یبوست ، کاهش وزن ، مشکلاتی در رفتار جنسی ، افزایش فشارخون ، افزایش ضربان قلب و افزایش میزان کلسترول خون.

2 – داروی نفازودونNefazodone) به نام تجاری : Serzone ) و عوارض جانبی : سردرد ، تاری دید ، گیجی ، تهوع ، یبوست ، خشکی دهان و خستگی .

آیا داروهای ضد افسردگی با سایر داروها، تداخل دارویی ایجاد می کنند؟
مصرف داروهای ضد افسردگی، توأم با سایر داروها، می تواند تداخل دارویی ایجاد کند. بنابراین هنگام مراجعه به روان پزشک حتماً باید او را از داروهای مصرفی خود مطلع سازید. از بین گروه داروهای ضد افسردگی ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای با اکثر داروهای مصرفی تداخل دارویی ایجاد می کند.
داروهای ضد افسردگی گروهSSRIS می تواند اثر برخی از داروهای مصرفی را شدت بیشتری بخشد. اگر این گروه از داروها  همراه باداروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، ضد هیجان و درمان مشکلات بی خوابی مثل دیازپام مصرف شود، اثر داروهای فوق را شدت می بخشد.

سایر داروهایی که با داروهای گروهSSRIS تداخل دارویی دارند: داروهای تنظیم کننده ضربان قلب ، و دارویهالوپریدول است.

داروی ونلا فاکسین با داروهای فلوکستین ، پاروکستین و سرترالین تداخل دارویی دارد. این دارو همچنین با داروی کوئینیدین(Quinidine) دارویی که جهت درمان بی نظمی های ضربان قلب تجویز می شود، تداخل دارویی ایجاد می کند.

ونلافاکسین نیز با داروی تیوریدازین(Thioridazine) تداخل دارویی ایجاد می کند. این دارو میزان جذب ونلافاکسین (Venlafaxine)  را در بدن افزایش می دهد. مصرف داروی نفازودون(Nefazodone) توأم با داروهای تریازولام (Triazolam ) و آلپرازولام (  ( Alprazolamمیزان جذب هر دو داروی فوق را در بدن افزایش می دهد. داروی نفازودون با داروی ترفنادین (Terfenadine  ) که هر دوی داروها جهت درمان مشکلات حساسیتی تجویز می شوند، تداخل دارویی ایجاد می کند ؛ مصرف توأم ِ این داروها باعث بی نظمی ضربان های قلب می شود.

نکته مهم :
مصرف هر نوع داروی ضد افسردگی همراه با داروهای ضد افسردگی گروهMAOIS ممکن است کشنده باشد. داروهای ضد افسردگی گروهMAOIS شامل داروهای زیر است:
1- فنلزین (Phenelezine )

2- ترانیل سیپرومین (Tranyl Cypromine )

بنابراین هرگاه پزشک معالج خواست، داروی ضد افسردگی جدیدی را برای شما تجویز کند، باید قبل از شروع داروی جدید، مصرف داروی ضد افسردگی گروهMAOIS را برای مدتی قطع کنید، زیرا با این کار وقت کافی برای تصفیه کامل خون از داروی فوق وجود دارد.